Beleid is niet op dak- en thuislozen gericht
In een welvarende regio als Vlaanderen is het ongehoord dat er nog mensen dak- of thuisloos zijn. Dit is immers de meest flagrante aanfluiting van het recht op wonen, dat zowel in de Belgische Grondwet als in de Vlaamse Wooncode is verankerd. Het beleid moet zich actief inzetten om dak- en thuisloosheid te beëindigen.
De CAW’s zijn van mening dat het eigenlijk niet eens zo moeilijk is om hierin duidelijke stappen vooruit te zetten, mits een degelijk beleid. Uit de schaarse cijfers die over dak-en thuisloosheid beschikbaar zijn, blijkt echter dat de problematiek allerminst opgelost is.
Uithuiszetting hangt de kwetsbaren boven het hoofd
Voor kwetsbare mensen in onze maatschappij is het niet eenvoudig om een betaalbare en kwalitatieve woning te vinden, maar ook zeker niet om een woning te behouden. Jaarlijks worden er naar schatting 12.000 gezinnen bedreigd met een gerechtelijke uithuiszetting. Een groot aandeel van de mensen die op die manier hun woning verliezen, worden dak- of thuisloos. Nochtans geldt in dit geval ook dat voorkomen beter is dan genezen. Niet alleen voor de persoon of het gezin in kwestie is het beter dat ze ondersteund worden om de uithuiszetting te vermijden, ook de maatschappelijke kost om die uithuiszetting te voorkomen is veel beperkter dan dat deze mensen terecht komen in het circuit van de daklozenopvang. Dat kost immers gemiddeld 80 euro per persoon per dag, enkel voor opvang.
Duurzame woonoplossingen
Maar ook als er geen uithuiszetting boven hun hoofd hangt, moeten kwetsbare mensen een beroep kunnen doen op ondersteuning die snel en preventief kan ingrijpen. Zo kunnen we samen vermijden dat situaties uit de hand lopen.
Daarnaast moet er veel meer ingezet worden op duurzame woonoplossingen: meer sociale woningen, meer ondersteuning van huurders en incentives voor verhuurders op de private huurmarkt en meer systemen zoals housing first. CAW’s zijn er van overtuigd dat mensen niet eerst allerhande sporten op de woonladder moeten doorlopen voor ze een stabiele woonsituatie kunnen krijgen, maar dat die stabiele situatie net noodzakelijk is om de nodige vaardigheden te verwerven. Zwemmen leer je ook in het water, niet op het droge. Dat geldt ook voor woonvaardigheden: die leer je in een woning. Ook hier is het noodzakelijk dat er een stevig begeleidingsaanbod is om die woonoplossing ook effectief duurzaam te maken.
Een woning voor iedereen moet prioriteit worden!
De coronacrisis heeft er bij deze al zeer kwetsbare doelgroep behoorlijk hard ingehakt. Voorlopig zien we geen beleid dat een structurele oplossing kan bieden voor de schrijnende problemen rond betaalbaarheid, een gebrek aan kwaliteitsvol (sociaal) aanbod of discriminatie op de woningmarkt waarmee dak- en thuislozen dagelijks geconfronteerd worden.
Het woonbeleid moet van de uitbanning van de dak- en thuisloosheid dringend een prioriteit maken. Wij geloven dat iedereen recht heeft op een veilige, betaalbare en duurzame woning, een plek om volledig jezelf te kunnen zijn. Daar vechten wij voor!